Ενώ μερικά άτομα παλεύουν να καταπολεμήσουν τα μόνιμα πρηξίματα, παρατηρούμε κάποια άλλα να καταβάλουν μηδενική προσπάθεια αλλά να παραμένουν πάντα αδύνατα. Οι επιστήμονες λένε ότι είναι ξεκάθαρα γονιδιακό θέμα.

«Συγκεκριμένο DNA καθορίζει το εάν τα περιττά κιλά θα είναι μόνιμο βασανιστήριο για κάποιους ανθρώπους. Είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους για τα κιλά τους, αλλά η επιστήμη αναφέρει πως κάποια πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα απ’ ότι φαίνονται. Έχουμε πολύ λιγότερο έλεγχο επάνω στα κιλά μας σε σχέση με αυτό που πιστεύουμε»

«Εύκολα στιγματίζομαι ανθρώπους με βάση τα κιλά τους και επιπόλαια τους κατηγορούμε για την έλλειψη φροντίδας προς το σώμα τους. Συγκεκριμένα, πιστεύουμε ότι δεν έχουν θέληση. Aντιθέτως, η επιστήμη αποδεικνύει ότι τα πιο αδύνατα και τα πιο βαριά σώματα έχουν γενετική ευαισθησία, η οποία ελέγχει και καθορίζει το βάρος του σώματός τους»

Dr. Mitchell Roslin – προϊστάμενος της Μονάδας Χειρουργικής Επέμβασης της Παχυσαρκίας στο Lenox Hill Hospital, στη Νέα Υόρκη

Φυσικά, πολλοί παράγοντες επηρεάζουν το βάρος ενός ατόμου, όπως είναι η διατροφή και τα επίπεδα άθλησης. Παρατηρείται, όμως, μερικά άτομα να παραμένουν αδύνατα, ανεξαρτήτου τρόπου ζωής, ενώ άλλανα  παλεύουν να χάσουν τα περιττά κιλά και να καταπολεμήσουν την παχυσαρκία, χωρίς επιθυμητό αποτέλεσμα.

Προηγούμενες έρευνες που μελέτησαν τα γονίδια της παχυσαρκίας, εστίασαν τη προσοχή τους στα άτομα που ήταν ήδη παχύσαρκα ή υπέρβαρα. Επίσης, στη προσπάθεια τους να αναλύσουν το γιατί τα αδύνατα άτομα παραμένουν εύκολα σε φόρμα χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ασχολήθηκαν και με περιπτώσεις αδύνατων ατόμων (με δείκτη μάζας σώματος 18 και κάτω). Αναλυτικότερα, η ομάδα του Cambridge ανέλυσε το DNA περίπου 1.600 αδύνατων ατόμων, 2.000 ατόμων με σοβαρό πρόβλημα παχυσαρκίας και 10.000 ατόμων φυσιολογικό βάρος. Έπειτα σύγκρινε τα  αποτέλεσματα των αναλύσεων των DNA μεταξύ τους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπήρχαν πολλές κοινές γονιδιακές παραλλαγές που συσχετίζονταν με την παχυσαρκία. Επίσης, εντοπίσαν νέες γονιδιακές περιοχές που συνδέονται με τη σοβαρή παχυσαρκία και άλλες που σχετίζονται με το υγιές, αδύνατο σώμα.

Επίσης, κατανόησαν τη συνεισφορά διαφορετικών γονιδιακών παραλλαγών για τον υπολογίσμό του "ρίσκου γενετικού κίνδυνου". Όπως αναμενόταν, βρέθηκε ότι τα υπέρβαρα άτομα είχαν μεγαλύτερο σκορ στο ρίσκο γενετικού κινδύνου συγκριτικά με τα άτομα που είχαν φυσιολογικό βάρος, γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση της παχυσαρκίας.

«Τα άτομα αυτά παίζουν με την τύχη και, συνήθως, βγαίνουν χαμένοι»

Ines Barroso, επιστήμονας του Ινστιτούτου Wellcome Sanger

Τα αδύνατα άτομα σημείωσαν χαμηλότερα σκορ στους γενετικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση παχυσαρκίας, σύμφωνα με μία έρευνα που δημοσιεύτηκε 24 Ιανουαρίου στην εφημερίδα PLoS Genetics.

«Τα αδύνατα, υγιή άτομα διατηρούν καλή φυσική κατάσταση γιατί έχουν χαμηλότερη γονιδιακή επιβάρυνση των παραγόντων που συμβάλλουν στην απόκτηση κιλών και όχι επειδή είναι ηθικά ανώτεροι, όπως αναφέρεται από μερικούς»

Τα αδύνατα γονίδια φαίνεται να περνούν στις γενιές. Περίπου 74% των αδύνατων ατόμων της μελέτης είχαν στο οικογενειακό ιστορικό τους άτομα υγιή και αδύνατα.

Άρα, όλο αυτό σημαίνει ότι οι λιγότερο γενετικά χαρισματικοί άνθρωποι θα πρέπει να αποδεχτούν το γεγονός ότι θα είναι πάντα παχουλοί; Όχι απαραίτητα...

«Ενώ η γενετική παίζει καίριο ρόλο στη "μοίρα των κιλών", υπάρχουν αναρίθμητες έρευνες που προτείνουν ότι ο τρόπος ζωής είναι εξίσου σημαντικός όσο και τα γονίδια. Προτείνετε να  παραμένετε δραστήριοι, να έχετε λιγότερο καθιστική ζωή, να μειώσετε τα λίπη και τα fast food και να εστιάσετε σε μία ισορροπημένη διατροφή με όλες τις διατροφικές ομάδες συμπεριλαμβανόμενες στο διαιτολόγιο, αλλά με μέτρο»

Michelle Milgrim, ειδικός διατροφολόγος στο Northwell Health της Νέας Υόρκης.

Στο μεσοδιάστημα, οι ερευνητές του Cambridge ανέφεραν ότι με την έρευνα τους θα καταφέρουν μία ημέρα να βοηθήσουν όλους τους ανθρώπους να παραμείνουν υγιείς και αδύνατοι, ανεξαρτήτως DNA.

«Γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να αποκτήσουν το ιδανικό σώμα για διαφορετικούς λόγους. Μερικοί δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το φαγητό ενώ άλλοι τρώνε μόνο ότι τους ευχαριστεί, χωρίς να παίρνουν γραμμάριο. Εάν μπορούσαμε να εντοπίσουμε τα γονίδια που μας προστατεύουν από την απόκτηση κιλών, θα ήμασταν σε θέση να βρούμε νέες στρατηγικές απώλειας κιλών και να βοηθήσουμε όλα τα άτομα στο να αποκτήσουν αυτό το πλεονέκτημα».