Συνήθως στις ταινίες και στη τηλεόραση, οι ασθενείς με πολλαπλές προσωπικότητες δρουν, φαίνονται και σκέπτονται πολύ παράξενα και έχουν εναλλαγές προσωπικοτήτων, οι οποίες είναι τόσο ιδιαίτερες όσο και δραματικές.
Στη πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αντιθέτως, η διασχιστική διαταραχή μπορεί να μην είναι και τόσο εμφανής.

Μάλιστα, το άτομο μπορεί να μη καταλαβαίνει ότι έχει διασχιστική συμπεριφορά, απλώς να έχει την εντύπωση ότι μπαίνει σε καταστάσεις αποσύνδεσης από τον πραγματικό του εαυτό. 

Εδώ θα βρείτε μερικές αλήθειες για την ασθένεια, οι οποίες βασίζονται σε επιστημονικές απόψεις.

1)    Η διάσχιση είναι μηχανισμός άμυνας
Οι ασθενείς που βιώνουν διάσχιση ταυτότητας συνήθως έχουν βίαιες και τραυματικές εμπειρίες από τη παιδική τους ηλικία. Μπορεί να ήταν μάρτυρες σε θανάτους ή να είχαν υποστεί σωματική κακοποίηση. Επομένως, αυτά τα άτομα «αφήνουν» την παρούσα προσωπικότητα που έζησε αυτά και με αυτό το τρόπο ανακουφίζονται. Η παρουσία κάποιας τραυματικής μνήμης μπορεί να οδηγήσει τους ασθενείς σε ονειροπόληση ή εκ διαμέτρου αλλαγή της συμπεριφοράς του.

2)    Τα κενά μνήμης είναι κάτι φυσιολογικό
Κατά τη διάσχιση, ή την αποκοπή από τον πραγματικό εαυτό, αρκετοί ασθενείς συνήθως παρουσιάζουν προβλήματα μνήμης. Ίσως, να μη μπορούν να θυμηθούν κάποιες προσωπικές πληροφορίες. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της ανάκλησης τραυματικής εμπειρίας, η οποία τους προκάλεσε σύγχυση και φόβο.

3)    Κάθε προσωπικότητα έχει τη δική της ιστορία
Εάν ένας ασθενής παρουσιάζει διαφορετικές ταυτότητες, τότε η καθεμία από αυτές έχει το δικό της όνομα, ιστορικό, ίσως και διαφορετική φωνή, φύλο και άλλα χαρακτηριστικά. Η καθεμία μπορεί να αναλάβει τον έλεγχο σε οποιαδήποτε στιγμή, ενώ, εάν υπάρχει αμνησία, δεν θυμούνται τι συνέβη κατά τη διάρκεια της εναλλαγής προσωπικότητας. 

4)    Μπορεί να νιώθουν ότι ονειρεύονται
Στη διαταραχή αποπροσωποίησης, η οποία αποτελεί τύπο διάσχισης, κάποιοι μπορεί να νιώθουν σαν να είναι αποστασιοποιημένοι ή έξω από το σώμα τους. Μπορεί να είναι μέσα σε όνειρο ή στο σώμα ενός ρομπότ. Αυτά τα συμπτώματα, βέβαια, πιθανόν να προκαλούνται και από τη φαρμακοθεραπεία και η διάρκεια τους ποικίλει, από μερικά λεπτά έως και χρόνια.

5)    Δεν είναι τόσο δραματικό, όσο προβάλλεται στην οθόνη
Παρόλο που έχουν σκηνοθετηθεί εξαιρετικές ταινίες για τη διαταραχή διάσχισης (Διχασμένος (Split) του Μ. ΝάιτΣιάμαλαν, Ταυτότητα του 2003 με πρωταγωνιστή τον Τζον Κιούζακ, Frankie&Alice: Διχασμένη του 2010 με τη Χάλι Μπέρι, Sybil του 1976) οι εναλλαγές προσωπικοτήτων όπως παρουσιάζονται δεν περιγράφουν ακριβώς τη διαταραχή.
Αυτό που παρουσιάζεται συνήθως στις ταινίες είναι μικρές αλλαγές στη συμπεριφορά όπως διαφορετική στάση, ομιλία ή απλά με ένα καθάρισμα του λαιμού.
Στην πραγματικότητα, όμως συμβαίνουν κάποιες αλλαγές στη διάθεση, δηλαδή τα άτομα δείχνουν λίγο συγχυσμένα, αγχωμένα, ή σαν να έχουν χαθεί ή να ξεχνούν – η λέξη που περιγράφει καλύτερα την εναλλαγή είναι η διάσχιση. 

6)    Εάν δε θεραπευτεί, μπορεί να διαρκέσει και μία ζωή
Οι ασθενείς πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η διάσχιση οφείλεται σε άγχος που τους κατακλύζει ή σε έλλειψη διαχείρισης στρεσογόνων γεγονότων. Σε πολλές περιπτώσεις, τα παιδικά τραύματα αιτιολογούν την εμφάνιση της διαταραχής, επομένως η ψυχοθεραπεία ή η οικογενειακή θεραπεία προτείνεται. Όσον αφορά τη φαρμακευτική αγωγή, συνήθως χορηγείται θεραπεία για τη διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων ή της κατάθλιψης.